Είναι δύσκολο να κατανοηθεί από αυτούς που δεν έχουν θεμέλια νοητικής στρατηγικής ότι η στρατηγική μπορεί ν’ αλλάξει το παρελθόν και μάλιστα να κάνει ακόμα και διορθωτικές κινήσεις. Μία από τις πιο εντυπωσιακές εφαρμογές αυτού του νοητικού σχήματος είναι η επινόηση του Lemkin με την έννοια της γενοκτονίας. Διότι τώρα υπάρχουν λαοί που έχουν υποστεί γενοκτονία χωρίς όμως να το ξέρουν εκείνη την εποχή, ενώ μπορούν να διεκδικήσουν δικαιώματα και να πετύχουν στρατηγικούς στόχους, οι οποίοι θα ήταν αδιανόητοι δίχως την πράξη του Lemkin και το πλαίσιο της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών του 1948. Στην πραγματικότητα έχουμε το παράδειγμα της πιο βαθιάς διόρθωσης σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διότι η ίδια η διαδικασία διόρθωσης που προβλέπεται για το θέμα της αναγνώρισης, της ποινικοποίησης, της συγγραφής βιβλίου, της αποκατάστασης αρχίζει βέβαια με την έννοια της γενοκτονίας. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η επινόηση άλλαξε το παρελθόν για τους λαούς θύματα και τους επιτρέπει τώρα χωρίς να σβήσουν καμία μνήμη, να έχουν προοπτικές για το μέλλον. Έτσι και σε αυτό το επίπεδο και σε αυτό το πεδίο η νοητική στρατηγική έχει εφαρμογές και δείχνει μάλιστα με ποιον τρόπο να αξιοποιήσουμε μερικά δεδομένα μετατρέποντας της διασταυρώσεις σε διακλαδώσεις με τις γέφυρες του Χρόνου.