Το στρατηγικό βλέμμα είναι θεμελιακό για τη νοητική στρατηγική διότι ξέρει τη διαφορά μεταξύ των ρημάτων κοιτάζω και βλέπω. Αυτό το βλέμμα δεν εξετάζει μόνο το αντικείμενο της μελέτης αλλά και τον τρόπο μελέτης μέσω ενός εξωτερικού βλέμματος που σε άλλες παραδόσεις θα ονομαζόταν το τρίτο μάτι. Το στρατηγικό βλέμμα πρώτα ανιχνεύει την κατάσταση, δηλαδή αναγνωρίζει και ύστερα μόνο κάνει την ανάγνωση του θέματος. Με αυτόν τον τρόπο προετοιμάζει τη δράση με την ανάδραση που δεν προκύπτει μόνο στο τέλος της διαδικασίας. Έτσι έχουμε την αξιοποίηση της απραξίας για να παρθεί μια ορθολογική απόφαση που θα οδηγήσει στην πράξη, η οποία θα αλλάξει τα δεδομένα. Με αυτήν την έννοια το στρατηγικό βλέμμα είναι ανατρεπτικό αφού αμφισβητεί ακόμα και μια δομημένη ιεραρχία που δεν έχει το βίωμα της ομαδικότητας. Είναι λοιπόν απαραίτητο να δούμε την ουσία του θέματος κι όχι να σπαταλούμε τον Χρόνο μας. Όμως μερικοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτές τις προσεγγίσεις και κατά συνέπεια δεν καταλαβαίνουν ότι η στρατηγική δεν είναι περιορισμένη στο ορατό. Λειτουργεί στο αόρατο και ειδικά στο νοητικό αφού μπορεί να διαμορφώσει καταστάσεις που άλλοι θεωρούν ότι θα παραμείνουν αδιάλλακτες ενώ η ιστορία δείχνει ότι γίνεται κι ότι προκύπτει εξέλιξη.