Μαθήτρια: Τι σημαίνει πέρα Χρόνου;

Δάσκαλος: Και ο Χρόνος έχει πολλές διαστάσεις.

Μαθήτρια: Δεν είναι μόνο μία;

Δάσκαλος: Τοπικά μόνο… ολικά τα πράγματα είναι πάντα διαφορετικά.

Μαθήτρια: Και τι πρέπει να κοιτάξω;

Δάσκαλος: Στο βάθος.

Μαθήτρια: Πόσο βαθιά;

Δάσκαλος: Όσο αντέχεις τη βαθύτητα.

Μαθήτρια: Η πολυκυκλικότητα είναι ήδη δύσκολη.

Δάσκαλος: Σκέψου παράλληλα τότε.

Μαθήτρια: Με τις παράλληλες Ανθρωπότητες.

Δάσκαλος: Η μία βοηθάει την άλλη.

Μαθήτρια: Μα πώς είναι δυνατόν;

Δάσκαλος: Λειτουργούν συμπληρωματικά.

Μαθήτρια: Μετά τη διακλάδωση…

Δάσκαλος: Εκεί διπλασιάζεται η πολυκυκλικότητα.

Μαθήτρια: Τότε ο Χρόνος έχει πολλαπλές πτυχές που αγνοούμε…

Δάσκαλος: Τις μαθαίνουμε σιγά σιγά.

Μαθήτρια: Είναι όλο και πιο δύσκολο;

Δάσκαλος: Όλο και πιο απλά είναι.

Μαθήτρια: Αυτό είναι το δύσκολο.

Δάσκαλος: Είμαστε μαζί.

Μαθήτρια: Αυτό με ανακουφίζει.