Δεν επαρκεί να λέμε ότι το ένα τέταρτο του πληθυσμού των Σκοπίων είναι αλβανικής καταγωγής για να καταλάβουμε τα τοπικά δεδομένα. Διότι αυτή η μειονότητα δεν βρίσκεται σε όλη την επικράτεια των Σκοπίων αλλά σε συγκεκριμένη περιοχή βορειοδυτικά δηλαδή δίπλα στο Κοσσυφοπέδιο και στην Αλβανία. Αυτό γίνεται άμεσα και αμέσως κατανοητό όταν μιλούμε για τον χάρτη που διεκδικεί η Μεγάλη Αλβανία βασισμένη στα εθνολογικά δεδομένα της περιοχής ενώ ταυτόχρονα ξεχνά αυτά που αφορούν στον ελληνικό πληθυσμό της Βόρειας Ηπείρου. Επίσης αν εξετάσουμε τους θρησκευτικούς χάρτες γίνεται κατανοητό πόσο σκληροπυρηνικό είναι το Κοσσυφοπέδιο και αυτό εξηγεί τα γεγονότα που έζησε η Σερβία και το Μαυροβούνιο. Αν δεν ξεχάσουμε που έγιναν τα γεγονότα του 2001 δηλαδή στις περιοχές: Aračinovo, Tanuševci, Matejče, Vaksince, Slupčane… οι οποίες βρίσκονται κοντά στην πρωτεύουσα των Σκοπίων τότε γίνεται κατανοητό ότι υπάρχουν ισχυρές αναλογίες. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι όταν παρουσιάζουμε τα σκοπιανά δεδομένα ως μια και μοναδική οντότητα η οποία είναι ενωμένη δημιουργούμε μια γεωπολιτική ψευδαίσθηση που δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα της περιοχής. Κατά συνέπεια πρέπει να αντιληφθούμε ότι μια ονομασία που δεν αντιπροσωπεύει όλες τις μειονότητες όχι μόνο δεν θα έχει την επιτυχία που μερικοί άσχετοι επί του θέματος θεωρούν δεδομένη, αλλά θα προκαλέσει εσωτερικές αντιδράσεις που θα οδηγήσουν σε αυτονομία, απόσχιση ή ανεξαρτησία αλλά σε κάθε περίπτωση καμιά σταθερότητα για την περιοχή, η οποία θα γίνει ακόμα πιο προβληματική και για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για το ΝΑΤΟ.