Όσοι προσπαθούν να καταλάβουν εσωτερικά και ιστορικά το Σκοπιανό, θα έπρεπε να ασχοληθούν και με το πώς βλέπουν τον εαυτό τους οι Σκοπιανοί δίχως παρέμβαση και ερμηνείες που προέρχονται από την Ελλάδα. Έτσι θα έβλεπαν καλύτερα την πραγματικότητα της κατάστασης. Ένας τρόπος να γίνει αυτό είναι η μελέτη μέσω εραλδικής. Αν εξετάσουμε την ιστορία του εθνόσημου των Σκοπίων θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι χαρακτηριστική. Αυτό υπάρχει μόνο από το 1944, άλλαξε το 1946, μετά το 1991 και έχει την τωρινή μορφή του από το 2009, χρονιά που σχεδιάστηκε από τη σκοπιανή εραλδική εταιρεία και το προεδρικό οικόσημο που χρησιμοποιεί τη σημαία των Σκοπίων από το 1995. Η όλη διαδικασία αποδεικνύει καθαρά μια έλλειψη ιστορικότητας, αφού όλα αρχίζουν με το κομμουνιστικό καθεστώς. Η ιστορία υπάρχει όμως και ξέρουμε ότι εραλδικά θα ήταν πιο σωστή η χρήση του χρυσού λιονταριού με φόντο κόκκινο. Μόνο που έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από κόμμα, μόνο που η αλβανική μειονότητα δεν θεωρεί ότι την αντιπροσωπεύει, μόνο που ο σκοπιανός πληθυσμός το συνδυάζει με τη βουλγαρική κατοχή και στους δύο Παγκόσμιους πολέμους… Έτσι επί της ουσίας ακόμα και η εραλδική της χώρας δεν έχει βάθος χρόνου κι έχει επηρεαστεί από την αλλαγή της σημαίας, η οποία δεν πιστεύαμε ότι θα γίνει, ενώ έγινε τελικά το 1995.