Μπορούμε να δεχτούμε πολλά από τη διπλωματία, αλλά είναι για αυτήν πραγματικά δύσκολο να καλύψει τα προβλήματα που προκαλεί η κυβερνητική διχόνοια για το Σκοπιανό. Έτσι ενώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να βιαστούμε να συμβιβαστούμε, βλέπουμε ότι οι ίδιοι δεν έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους για ένα θέμα τόσο σοβαρό σε εθνικό επίπεδο. Ο ένας λέει ότι είμαστε στα πρόθυρα της επίλυσης του ζητήματος αλλά θα είναι δύσκολο, ο άλλος ότι δεν πρόκειται να αποδεχτούμε τη χρήση του όρου Μακεδονία και ο τρίτος ότι αν δεν πάρουμε μια απόφαση θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το συνταγματικό όνομα των Σκοπίων. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ειδικός του θέματος για να κατανοήσει ότι υπάρχει ένα θέμα. Επίσης από τη στιγμή που ξέρουμε ότι η Ελλάδα δεν δέχεται ούτε πιέσεις ούτε κριτικές από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ποιος είναι ο λόγος να μπούμε σε αυτήν την κρίση. Τώρα όλοι καταλαβαίνουν ότι έχουν ποντάρει στην αδιαφορία του λαού για τέτοιο θέμα και τους ξάφνιασε η μαζικότητα του ιστορικού Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης. Έτσι ο ένας προσπαθεί να είναι διπλωμάτης, ο άλλος στρέφεται προς τον λαό και ο τρίτος συνεχίζει μια προπαγάνδα για να υπερασπισθεί την αρχική του θέση. Αν συνεχίσουν έτσι ο πρώτος θα αλλάξει, ο δεύτερος θα υπερασπισθεί λέγοντας ότι οι θέσεις τους ήταν πάντα οι ίδιες και ο τρίτος θα θυσιαστεί όπως έγινε με άλλον όταν κατέρρευσε το σχέδιο Β. Σε κάθε περίπτωση τώρα έχουμε την απόδειξη ότι το Συλλαλητήριο προκάλεσε μια αλλαγή φάσης και τώρα ετοιμαζόμαστε για μία αλλαγή κύκλου.