Έχει ενδιαφέρον να βλέπουμε την εξέλιξη που έχει προκαλέσει το ιστορικό Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, στην αντίληψη του ελληνικού λαού αλλά και των κομμάτων. Ενώ αρχικά έλεγαν όλοι οι θεσμοί ότι δεν έχει αξία ούτε σημασία, είδαμε ότι σιγά σιγά άρχισαν τις διορθωτικές κινήσεις. Και το ίδιο έκανε και η Εκκλησία αφού δεν είχε πια την πίεση που της ασκήθηκε. Τώρα που άλλαξαν ριζικά τα δεδομένα, περάσαμε σε μια άλλη φάση αφού το γεγονός δημιούργησε κοινωνικό φαινόμενο. Δεν εξετάζουν πια μόνο το μέγεθος του Συλλαλητηρίου αλλά τις επεκτάσεις του. Έτσι βλέπουμε τώρα δημοσκοπήσεις που αναλύουν την αποδοχή αλλά και την παράμετρο ενός μελλοντικού δημοψηφίσματος. Αυτό λοιπόν που ήταν παλιομοδίτικο και γραφικό δημιούργησε κομμάτι ιστορίας επειδή σέβεται την ιστορία. Με αυτά τα νέα δεδομένα όλοι μπορούν να δουν ότι δεν υπάρχει τίποτα το ακραίο αφού η πλειοψηφία συμφωνεί με την ύπαρξη των συλλαλητηρίων και η τεράστια πλειοψηφία θεωρεί ότι το Σκοπιανό είναι όντως σημαντικό για τη χώρα μας. Το ενδιαφέρον επίσης είναι ότι οι αναλύσεις δείχνουν ότι το αποτέλεσμα είναι υπερκομματικό όσον αφορά στα Συλλαλητήρια. Αυτό κι αν είναι μια δικαίωση για τους διοργανωτές του ιστορικού Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης. Και η θεσμική προπαγάνδα θα δυσκολευτεί να κατηγορεί τόσο εύκολα ένα δικαίωμα που έχει ο ελληνικός λαός.