– Ποιος είπε ότι ξεχάσαμε. Δεν ξέχασα τίποτα. Κάθε φορά που πάω στην εκκλησία νιώθω το βυζαντινό πνεύμα. Κάθε φορά που προσκυνώ μια εικόνα χαίρομαι που ξεπεράσαμε την εικονομαχία. Κι αφού καταφέραμε κι αποφύγαμε τον εκφυλισμό, δεν βλέπω γιατί δεν θα ξεπεράσουμε κι άλλες δυσκολίες. Οι Ισπανοί κατάφεραν να απελευθερωθούν μετά από εξακόσια χρόνια. Ο Χρόνος είναι μαζί μας κι εμείς είμαστε μαζί του εδώ και αιώνες. Όσες εικόνες κι αν κατέστρεψαν, όσους Αγίους κι αν τύφλωσαν, όσες καμπάνες κι αν φίμωσαν, είμαστε εδώ ακόμα και μετά. Θα έπρεπε με τέτοια βαρβαρότητα να είχε πεθάνει ο Ελληνισμός, να είχε σβήσει η Χριστιανοσύνη. Όμως έχουμε ακόμα τη γλώσσα μας, ανάβουμε ακόμα τα κεριά μας κι είμαστε ακόμα ζωντανοί μετά από τόσους αιώνες καταπάτησης. Ακόμα και η γενοκτονία δεν κατάφερε να μας καταστρέψει όσο ισχυροί κι αν ήταν οι βάρβαροι. Δεν ήρθα εδώ για να κλάψω, κανένα μοιρολόι δεν θα βγει από το στόμα μου. Ήρθα εδώ για έναν μόνο λόγο. Για να προσευχηθώ για την ελευθερία της Μεγάλης Εκκλησίας.