Η ενέργεια από μόνη της δεν έχει νόημα ως πεδίο αν δεν ζει εντός του πλαισίου της στρατηγικής. Σιγά σιγά όλοι αντιλαμβάνονται ότι ο Ελληνισμός χάρη στην αξιοποίηση της ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας περνά σε ένα άλλο στάδιο στον τομέα της ενέργειας και από χώρες που είναι εξαρτημένες ενεργειακά, η Ελλάδα και η Κύπρος θα γίνουν περάσματα του αγωγού φυσικού αερίου, του ηλεκτρικού καλωδίου EuroAsia Interconnector αλλά και των καραβιών υγροποιημένου φυσικού αερίου όταν η Κύπρος και η Ελλάδα θα έχουν τερματικό σταθμό παραγωγής λόγω των κοιτασμάτων που βρίσκονται εντός της ΑΟΖ τους. Ως κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης ακολουθούν τον ενεργειακό οδικό χάρτη 2020 και 2050, ο οποίος προωθεί την έρευνα και την αξιοποίηση των αυτόχθονων πηγών ενέργειας. Επίσης η πλειοψηφία των συμβολαίων για υδρογονάνθρακες έχει γίνει με ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι έχει δημιουργηθεί ένα ισχυρό στρατηγικό πλαίσιο το οποίο υποστηρίζεται από κοινά συμφέροντα όχι μόνο στην ενέργεια αλλά και στη στρατηγική. Με άλλα λόγια η διαχείριση και η αξιοποίηση του απέραντου γαλάζιου των δύο χωρών, οι οποίες μαζί έχουν τη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, έχει ενισχύσει και την υψηλή μας στρατηγική παρόλο που πολλοί θεωρούσαν ότι δεν διαθέτουμε. Όμως αυτό που βλέπουμε τώρα είναι η αναγκαία δόμηση μιας στρατηγικής της ενέργειας έτσι ώστε να μην υπάρξει σπατάλη αυτών των δεδομένων. Αντιλαμβανόμαστε επίσης ότι οι πολιτικοί μας από όποιο κόμμα και να υποστηρίζονται, δεν έχουν πολλές γνώσεις σε αυτόν τον τομέα διότι δεν υπάρχει παράδοση. Το θέμα της ΑΟΖ θεωρήθηκε για πολλά χρόνια και ειδικά στην Ελλάδα μόνο και μόνο ως πολιτικό εργαλείο διότι επί της ουσίας δεν το πίστευαν. Τώρα όμως που υπάρχουν και πρακτικά ευρήματα, είναι καλό να καταλάβουν ότι πρέπει να μάθουν πολύ περισσότερα δεδομένα για να μπορούν να εκφέρουν ένα λόγο που έχει νόημα. Αυτή η εκμάθηση πρέπει να γίνει βέβαια και στον στρατιωτικό τομέα αφού εμπλέκονται θέματα ασφάλειας και επίβλεψης της ΑΟΖ. Και αυτή η αλλαγή φάσης πρέπει να γίνει σύντομα διότι γρήγορα θα έχουμε να πάρουμε στρατηγικές αποφάσεις που θα επηρεάσουν το μέλλον του Ελληνισμού. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς γνώσεις. Όλοι περίμεναν να δουν πρακτικές εφαρμογές από το όραμα της ΑΟΖ. Τώρα όμως τις βλέπουν ακόμα και με τις θαλάσσιες περιοχές στο Ιόνιο, Νοτιοδυτικά της Κρήτης και Δυτικά της Κρήτης χάρη στο νέο γύρο του ελληνικού διαγωνισμού υδρογονανθράκων που διαχειριζόμαστε αυτή την περίοδο.