Η τουρκική εξουσία βλέπει ότι το Κουρδιστάν είναι όλο και πιο πολύ μια ζωντανή πραγματικότητα και ότι δεν πρόκειται να τα βγάλει πέρα με τους Κούρδους διότι αυτοί είναι αποφασισμένοι να δημιουργήσουν ένα ελεύθερο Κουρδιστάν. Έτσι η εξουσία στην Τουρκία προσπαθεί να δικαιολογηθεί πριν συμβούν τα τελικά γεγονότα που θα αναδείξουν την αξία της στρατηγικής της απελευθέρωσης. Έτσι η εξουσία θέλει να αποδείξει στους ψηφοφόρους ότι έχει κάνει τα πάντα για να αποτρέψει αυτό το αποτέλεσμα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα καταφέρει αλλά απλώς ότι θα μπορέσει να παραμένει στην ίδια εξουσία ακόμα και με αυτό. Στη Νότιο Ανατολική Τουρκία, η Τουρκία ήδη δεν ελέγχει την κατάσταση εντός συνόρων της γι’ αυτό προσπαθεί να αποφύγει την ένωση των δυο μετώπων, μάταια όμως. Η Τουρκία δεν θα αποφύγει να χάσει εδάφη που καταπατεί τόσο καιρό λόγω της βαρβαρότητας. Και το παράδειγμα των Κούρδων θα ακολουθήσουν οι Αρμένιοι ενώ αυτό δεν το έχει προβλέψει διότι πάντα τους θεωρούσε αδύνατους. Όμως και αυτοί έχουν αλλάξει κι έχει ωριμάσει ο αγώνας τους. Διότι οι τουρκικές αδυναμίες έχουν περάσει το στάδιο το ορατό. Γι’ αυτό τον λόγο η Τουρκία προσπαθεί να καλυφθεί με κινήσεις, οι οποίες είναι όλο και πιο παράλογες. Απλά έχει χάσει τον έλεγχο της ανατολικής περιοχής και προσπαθεί να συμμαζέψει ό,τι μπορεί έτσι ώστε να σταθεροποιήσει τα επόμενα σύνορά της. Όμως αυτό το ανατολικό μέτωπο θα βυθιστεί ακόμα πιο βαθιά διότι πολύ απλά δεν υπάρχει κανένας που να μπορέσει ν’ αντισταθεί σε αυτό το κύμα απελευθέρωσης. Διότι όλοι οι Τούρκοι ξέρουν ήδη ότι τίποτα δεν τους ανήκει και ότι μόνο παράνομα και μόνο μέσω βαρβαρότητας που διέπραξε και διαπράττει γενοκτονία, μπόρεσαν να κρατήσουν αυτά τα κατεχόμενα.