Μετά από δεκαετίες προβλημάτων, η Αυστραλία και το Ανατολικό Τιμόρ κατάφεραν να υπογράψουν μια συμφωνία οριοθέτησης των ΑΟΖ, η οποία βασίζεται στο Δίκαιο της Θάλασσας αλλά και στην έννοια της μέσης γραμμής. Αποτελεί μια μεγάλη αλλαγή για τις δυο χώρες, διότι προηγουμένως η συμφωνία μεταξύ Αυστραλίας και Ινδονησίας βασιζόταν πάνω στη γεωλογική υφαλοκρηπίδα και ουσιαστικά καταπατούσε την Ινδονησία ενώ το Ανατολικό Τιμόρ ήταν στην κατοχή της. Αυτή η συμφωνία ήταν του 1972 ενώ η έννοια της ΑΟΖ εμφανίστηκε μόνο το 1982. Το Ανατολικό Τιμόρ έκανε δημοψήφισμα για αυτοδιάθεση το 1999, η οποία κατέληξε στην ανεξαρτησία του το 2002.Ετσι οι νέες διαπραγματεύσεις ήρθαν ουσιαστικά να διορθώσουν μια κατάσταση. Είναι σημαντική αυτή η απόφαση για τις δυο χώρες αλλά όχι μόνο και γι’ αυτόν τον λόγο οι ΗΠΑ παρόλο που δεν έχουν κυρώσει την υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας χαιρέτησαν θετικά αυτήν την εξέλιξη, διότι αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο ενίσχυσης των μικρών κρατών που βρίσκονται στον Ειρηνικό σε σχέση με την επιθετική προσέγγιση της Κίνας. Επίσης η χρήση της μέσης γραμμής σ’ αυτή την οριοθέτηση λειτούργει συμμαχικά και για τον Ελληνισμό σε σχέση με τις οριοθετήσεις της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου. Έτσι το Δίκαιο της Θάλασσας έπαιξε ένα ρολό ουσιαστικό για τη Δικαιοσύνη και σε πρακτικό επίπεδο και θα παίξει και για το μέλλον ενισχυτικά.