Επειδή πάλι έχουμε δημοσιεύματα περί εκδόσεων NAVTEX συνδυάζοντάς τα με το θέμα της ΑΟΖ αλλά και την υποτιθέμενη προκλητικότητα γειτόνων, η NAVTEX εκδίδεται σε διεθνή χωρικά ύδατα που δεν ανήκουν σε κανένα διότι δεν αποτελούν αποκλειστική ζώνη όπως είναι τα εθνικά χωρικά ύδατα. Έως τα 200ΝΜ από τις ακτές μπορεί να έχει οριοθετηθεί μια θεσπισμένη ΑΟΖ και τότε το κράτος που την έχει ανακηρύξει έχει κυριαρχικά δικαιώματα. Η ΑΟΖ όμως αφορά μόνο και μόνο την οικονομική δραστηριότητα. Κατά συνέπεια κάποια άλλη χώρα ή ακόμα και η ίδια μπορεί να εκδώσει NAVTEX. Αυτές λοιπόν δεν μπορούν να θεωρηθούν παράνομες διότι πολύ απλά δεν είναι. Το όλο θέμα μετά είναι οι ημερομηνίες έκδοσης και η μη επικάλυψη των NAVTEX. Όλο αυτό το πλαίσιο είναι γνωστό εδώ και καιρό στην Ελλάδα όπου δεν έχουμε ΑΟΖ αλλά λιγότερο γνωστό στην Κύπρο όπου υπάρχει ΑΟΖ από το 2004 χάρη του Τάσσου Παπαδόπουλου. Έτσι όταν διαβάζουμε νέα δεδομένα για τις NAVTEX ανεξαρτήτως από την ΑΟΖ, πρέπει να εξετάζουμε τις ημερομηνίες της έκδοσης και της διάρκειας και τις συντεταγμένες για το θέμα της πιθανής επικάλυψης. Η ύπαρξη της ΑΟΖ είναι εντελώς ανεξάρτητη από τις εκδόσεις NAVTEX. Τώρα που έχουμε το όλο πλαίσιο, το παίγνιο είναι απλό. Και μπορούμε εύκολα να αποκωδικοποιήσουμε την τουρκική προπαγάνδα. Η Τουρκία παρουσιάζει επικοινωνιακά ότι οι στρατιωτικές ασκήσεις της παρεμποδίζουν τις οικονομικές δραστηριότητες περί ενέργειας της Κύπρου. Μάλιστα το ίδιο κάνουν και οι δημοσιογράφοι από την πλευρά της Ελλάδας για να πουλήσουν το θέμα τους. Στην πραγματικότητα ακολουθεί την διαδικασία και αξιοποιεί το πλαίσιο για να πει ότι κάνει κάτι στην περιοχή. Ενώ με μια NAVTEX δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να παρενοχλήσει μια άλλη. Έτσι το όλο παίγνιο είναι απλά επικοινωνιακό για να κερδίσει εντυπώσεις ως εκεί που την παίρνει και τίποτα παραπάνω.