Οι ευρωπαϊκές απελάσεις Ρώσων διπλωματών μετά την εκτέλεση από το ρωσικό καθεστώς ενός πρώην κατασκόπου στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν είναι μόνο θεαματική αλλά και ενδεικτική της όλης κατάστασης που κυριαρχεί μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας. Οι παράλογες και επιθετικές κινήσεις της Ρωσίας που ξεφεύγουν από κάθε δημοκρατικό πλαίσιο δεν μπορούν πια να αγνοηθούν, όπως και το γεγονός ότι οι Ρώσοι που δουλεύουν στις δυτικές πρεσβείες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πραγματικότητα εργάζονται για την κατασκοπία της Ρωσίας. Πιο συγκεκριμένα από το ένα τρίτο έως το μισό είναι το ποσοστό που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Μπορεί η Ελλάδα και η Κύπρος να μην έκαναν καμία κίνηση για να μη δυσαρεστήσουν τη Μόσχα αλλά δεκαέξι κράτη μελή της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέλασαν ύποπτους διπλωμάτες με τον πιο μαζικό τρόπο από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συμμάχησαν και με τις ΗΠΑ, αφού και αυτές έδιωξαν εξήντα ρώσους διπλωμάτες από την Αμερική. Συνολικά θεωρούν ότι οι κινήσεις της Ρωσίας και ειδικά του Προέδρου της μοιάζουν όλο και περισσότερο με τις κινήσεις ενός δικτατορικού καθεστώτος παρά μιας δημοκρατίας. Η Ρωσία για λογούς ιδεολογικούς και γοήτρου θεωρεί όλο και περισσότερο ότι μπορεί ουσιαστικά να κάνει ότι θέλει δίχως να υπάρχει κανένα κόστος. Όμως τώρα φαίνεται ότι έκανε μια λανθασμένη κίνηση που της κόστισε πολλά. Δεν μπορεί η Ρωσία να λέει συνεχώς ψέματα σε διπλωματικό επίπεδο χωρίς αυτό να προκαλεί κόστος. Και τώρα οι Ευρωπαίοι πολιτικοί είπαν φτάνει πια. Ως εδώ και μη παρέκει για αυτή την προπαγάνδα. Η εισβολή στην Κριμαία ήταν μόνο το πρώτο βήμα μιας πολιτικής που θέλει να ανατρέψει μ’ ένα σοβιετικό τρόπο την κυριαρχία της Αμερικής σε μερικές περιοχές του κόσμου και ειδικά της συμμαχίας μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι καινούργια αλλά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στρατηγικά, για να μπει και η Ρωσία στη θέση της σε παγκόσμιο επίπεδο.