Η ψήφος του Κογκρέσου σχετικά με το νόμο προϋπολογισμού για την χρονιά 2018 είναι σύμφωνη με αυτόν του 2017 και ορίζει ότι τα κονδύλια που προορίζονται για το Μαρόκο οφείλουν να αφορούν και τις επαρχίες του Νότου. Αυτός είναι ένας ξεκάθαρος τρόπος να επιβεβαιώσει ότι η αμερικάνικη βοήθεια καλύπτει το σύνολο της εθνικής επικράτειας χωρίς εξαίρεση. Είναι λοιπόν η συνέχεια της απόφασης της Επιτροπής σύστασης του αμερικάνικου Κογκρέσου εφόσον αυτό το τελευταίο είχε ήδη υποστηρίξει το 2017 ότι η λύση διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της σύγκρουσης της Σαχάρας θα πρέπει να βασίζεται πάνω σε ένα τύπο αυτονομίας χωρίς μία μαροκινή κυριαρχία. Βλέπουμε έτσι την συμβατότητα των ΗΠΑ με το μαροκινό όραμα. Αυτό είναι εξάλλου συμβατό με τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η στρατηγική αποδεικνύει επίσης ότι ένα μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, δηλαδή οι ΗΠΑ σε συντονισμό με άλλα δύο μέλη, δηλαδή τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε ένα θετικό πλαίσιο σχετικά με την επίλυση του προβλήματος και κατά συνέπεια δεν επηρεάζεται από διαφορετικές απόψεις που προσπαθούν μάταια να κάμψουν τις προόδους της μαροκινής πολιτικής στην ανάπτυξη των Επαρχιών του Νότου. Αυτό το σημείο είναι θεμελιακό γιατί συμβαδίζει με το πνεύμα της απόφασης της επανένταξης της Αφρικάνικης Ένωσης από το Μαρόκο.