Παλαιότερα αν κάποιος έλεγε ότι η Τουρκία θα βγει από το ΝΑΤΟ, όλοι θα έλεγαν ότι είναι αδιανόητο στην χειρότερη περίπτωση και ουτοπικό στην καλύτερη. Ενώ τώρα αυτή η δήλωση ακόμα κι αν φαίνεται προφητική, είναι φυσιολογική. Η Τουρκία εκμεταλλεύεται εδώ και δεκαετίες το θεσμικό πλαίσιο του ΝΑΤΟ επειδή υπήρχαν ανοχές και συμφέροντα στη Μέση Ανατολή. Αλλά ο πόλεμος στη Συρία έδειξε αυτά που δεν είχε καταφέρει να αποδείξει ο πόλεμος στο Ιράκ, δηλαδή το μέγεθος της αναξιοπιστίας της Τουρκίας. Διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι πρόκειται για μια χώρα αντιδημοκρατική, δικτατορική με μια παράλογη νοσταλγία λόγω βαρβαρότητας και γενοκτονιών κατά των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, αλλά και για έναν επικίνδυνο “σύμμαχο” που θέτει σε κίνδυνο με τις πράξεις του. Όμως το πιο σημαντικό για όσους πιστεύουν βέβαια είναι ότι η Κύπρος θα μπει στο ΝΑΤΟ για λόγους γεωστρατηγικούς, επειδή δεν θα υπάρχει πια το εμπόδιο της Τουρκίας. Μάλιστα αυτός είναι άλλος ένας τρόπος αφοπλισμού του θεσμού των εγγυητριών δυνάμεων που μας απασχολούν τόσες δεκαετίες αλλά και αποφυγής συμβιβασμού περί στρατιωτικών βάσεων και για τις παρούσες και για τις μελλοντικές.