Στο βάθος
μετά τα λουλούδια
του κίτρινου
και του λευκού
και το ξεχείλισμα
του πράσινου
μέσα στη λίμνη
στεκόταν
το μνημείο
πάνω
στο νησί
της μνημοσύνης
έτσι
το εφήμερο
και το αιωνόβιο
αποτελούσαν
το σύμπλεγμα
του τεχνητού
και του φυσικού
που άνηκε
στην Ανθρωπότητα.