Όσο διπλωματικά και να θέλουμε να αναλύσουμε τις κινήσεις της Τουρκίας σε σχέση με τη Ρωσία και τα S-400, πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν ταιριάζουν με την αγορά των F-35. Μπορεί μερικοί να μην μπορούν να σκεφτούν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και να μην βλέπουν τις αντιφάσεις, αλλά αυτές υπάρχουν και ο λόγος είναι απλός και όχι μόνο τεχνικός, διότι τα πυραυλικά συστήματα, όπως είναι τα S-400, μόνο ουδέτερα δεν είναι. Μπορεί η Τουρκία να θεωρεί πλέον ότι το ΝΑΤΟ την περιορίζει επειδή η ίδια έχει επιθετικές προσεγγίσεις που δεν ταιριάζουν με το ύφος του. Αυτά τα ανοίγματα της Τουρκίας δεν είναι καλά σημάδια για την κατάστασή της και αποδεικνύουν ότι δεν ξέρει ποια πορεία ν’ ακολουθήσει σε στρατηγικό επίπεδο. Επίσης δεν καταλαβαίνει ότι θάβει τον εαυτό της μόνη της όσον αφορά στην αξιοπιστία της. Έχει δώσει δείγματα αναξιοπιστίας και για το ΝΑΤΟ και για την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά επειδή ο Πρόεδρος της λειτουργεί ως δικτάτορας πρέπει να ασχοληθεί με τη μάζα των ψηφοφόρων του και αυτή είναι κυριολεκτικά αγκυροβολημένη στην Ανατολή και δεν ξέρει και τι είναι η Ευρώπη και γενικότερα η Δύση. Κατά συνέπεια για να κρατήσει το καθεστώς που έχει δημιουργήσει, ενισχύει όλο και περισσότερο το μουσουλμανικό του στοιχείο και ταυτόχρονα το αντικεμαλικό. Αυτό θα το πάει όσο αντέξει γιατί θέλει την εξουσία ακόμα και αν αυτή δεν έχει πια καμία ουσία.