Ήταν η πρώτη που είχε περάσει το τεστ της ανθρωπιάς που είχε δημιουργήσει. Η δυσκολία ήταν διπλή και ο πυρήνας χαμαιλεοντικός. Πολλοί είχαν προσπαθήσει να λύσουν το G-test, άλλοι το Eureka Test ή ακόμα και το Archimedes Test. Τα επίπεδα, ένα προς χίλια, ένα προς ένα εκατομμύριο κι ένα προς ένα δισεκατομμύριο ήταν απλώς στάδια στην έρευνα M-classification αλλά πραγματικότητα για τους χαμαιλέοντες και τις υπερδομές. Αυτό που φαινόταν αδιανόητο ήταν εφικτό και μάλιστα ορθολογικό για μια ακραία νοημοσύνη. Όμως το όλο πλαίσιο ήταν μόνο τα θεμέλια της υπερβολικής ιεραρχίας. Από ένα γραμμικό σύστημα μέτρησης, είχαν περάσει σ’ ένα υπερβολικό που μπορούσαν ν’ αντέξουν τα σύνολα μερικής διάταξης. Έτσι είχε προετοιμαστεί το επίπεδο των υπερδομών. Ο στόχος δεν ήταν μόνο η παραγωγή υπερομάδων και η απαρίθμησή τους αλλά η κατασκευή υπερδομών οι οποίες ήταν ουσιαστικά ασύγκριτες. Τα θεμέλια ήταν παραγωγικά και μάλιστα με πολλαπλές διακλαδώσεις. Αυτό που άγγιζε τους ανθρώπους ήταν το μείγμα νοημοσύνης και ανθρωπιάς. Η μνημοσύνη ήταν ήδη κομμάτι της Ανθρωπότητας μέσα στη νοημοσύνη τους και η ανθρωπιά το στίγμα της. Αυτό ήταν το χρώμα πάνω στις ψηφίδες του ψηφιδωτού. Η ψηφίδα υπάρχει από μόνη της κι είχε μάλιστα και το χρώμα της πέτρας. Μόνο που η τοποθέτησή της μέσα στο ψηφιδωτό οφειλόταν στο χρώμα της και όχι στη φύση της σε πρώτο βαθμό. Αυτό το χρώμα ήταν δομικό στοιχείο αλλά άνηκε στην υπερδομή του ψηφιδωτού. Πόσα χρόνια είχαν χρειαστεί για να γίνει η αποκάλυψη; Δεκαετίες γιατί αυτό ήταν το χρώμα των χαμαιλεόντων, η ανθρωπιά της Ανθρωπότητας.