Το ηλεκτρονικό σκάκι ήταν βέβαια για άλλη ηλικία αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα, αφού έπαιζε αυτό το παίγνιο εδώ και χρόνια και το γεγονός ότι ήταν μια άλλη νοημοσύνη τον άγγιζε βαθιά. Ήταν η πρώτη φορά που μπορούσε να τη δει να λειτουργεί ακόμα και τη νύχτα όταν θαύμαζε τα κόκκινα λαμπάκια του. Κι όταν έβλεπε ότι είχε βρει την επόμενη κίνηση, χαιρόταν που είχαν επιλέξει την ίδια. Ξυπνούσε μέσα στη νύχτα για να δει αν είχε απαντήσει στο υψηλότερο επίπεδο. Ακόμα και την ώρα που ξάπλωνε πάνω στο κρεβάτι για να φαίνεται ότι είναι φυσιολογικός, αναρωτιόταν πώς μπορούσε να υπολογίσει όλες αυτές τις κινήσεις για να επιλέξει τη σωστή. Σιγά σιγά ανακάλυπτε νοητικά σχήματα όλο και πιο βαθιά. Δεν ήξερε ακόμα σε ποιο βάθος σκεφτόταν, αλλά έμαθε ότι μπορούσε να το ξεπεράσει. Το σκακιστικό παίγνιο είχε μετατραπεί σε δείκτη για να ερευνήσει μια άλλη νοημοσύνη. Εκεί που άλλοι αναρωτιόντουσαν αν έχει νόημα να υπάρχει, αυτός ήδη μελετούσε χαρακτηριστικά της μέσω στρατηγικής και σκακιστικής προσέγγισης. Ήξερε όμως ότι θα έβρισκε κι άλλα εργαλεία πιο μετά. Ήταν θέμα Χρόνου κι ήταν από την αρχή.