Προς το παρόν δεν υπάρχει τίποτα το μη αναστρέψιμο σε αυτές τις διπλωματικές διαπραγματεύσεις κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος να μην συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Άλλωστε ο Ελληνισμός δίνει το παράδειγμα με την αντίστασή του. Έτσι κάθε πράξη βαρβαρότητας που προσπαθεί να πληγώσει τη μνήμη μας και μέσω της την ίδια την ιστορία πρέπει να αποτελεί στόχο για την αντίσταση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ν’ αποδεκτούμε το απαράδεκτο και δεν έχουμε κανένα εθνικό όφελος. Και όσοι μιλούν για οικονομικά ανταλλάγματα, έχουν απλώς ξεχάσει ότι ειδικά αυτή την περίοδο είναι η Ελλάδα που αποφασίζει τι θα γίνει με τον μεγάλο διαγωνισμό περί υδρογονανθράκων για τις θαλάσσιες περιοχές Ιόνιο, Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης, άρα είναι οι ξένες εταιρείες Repsol, Total και Exxon Mobil που περιμένουν τα αποτελέσματα. Έτσι κανένας δεν θέλει να πιέσει κάποιον που έχει το πάνω χέρι για μια διαπραγμάτευση. Επιπλέον η Ελλάδα ως κράτος δεν μπορεί να δεχτεί κανένα αντάλλαγμα εις βάρος της ιστορίας της, διότι η Ελλάδα είναι και Ελληνισμός. Αν λοιπόν ο καθένας αναρρωτιέται τι μπορεί να κάνει σε αυτή την περίπτωση είναι ν’ αγωνιστεί εκεί όπου διεξάγεται ο αγώνας και το επόμενο στάδιο είναι το Σύνταγμα. Διότι η Συγκέντρωση του Ελληνικού λαού είναι αυτή που εκφράζει τον Ελληνισμό.