Όσοι συμμετέχουν στα Συλλαλητήρια για τη Μακεδονία πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αν τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία, αυτά θα είναι πλέον απαγορευμένα αφού υπάρχει ειδικό Άρθρο και μάλιστα σε τρία επίπεδα. Το πρώτο αφορά τον κρατικό φορέα.

Άρθρο 6 (1)
Με στόχο την ενίσχυση των φιλικών διμερών σχέσεων κάθε Μέρος θα λάβει αμέσως αποτελεσματικά μέτρα προκειμένου να απαγορεύσει εχθρικές δραστηριότητες, ενέργειες ή προπαγάνδα από κρατικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες αμέσως ή εμμέσως ελεγχόμενες από το κράτος και για την πρόληψη δραστηριοτήτων που πιθανόν να υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό εναντίον του άλλου Μέρους. Εάν συμβούν τέτοιου είδους δραστηριότητες, τα Μέρη θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα.

Αυτό απαγορεύει τη δράση των κρατικών υπηρεσιών ή των υπηρεσιών που ασχολούνται με το κράτος.

Άρθρο 6 (2)
Έκαστο Μέρος θα λάβει αμελλητί αποτελεσματικά μέτρα για να αποθαρρύνει και να αποτρέπει την εκδήλωση πράξεων από ιδιωτικούς φορείς που πιθανόν υποδαυλίζουν την βία, το μίσος ή την εχθρότητα εναντίον του άλλου μέρους. Εάν ένα ιδιωτικός φορέας στο έδαφος ενός Μέρους εμπλακεί σε τέτοιου είδους δραστηριότητες χωρίς να το γνωρίζει αυτό το Μέρος, μόλις λάβει γνώση αυτών των ενεργειών, θα λάβει αμελλητί όλα τα απαραίτητα μέτρα που του παρέχει ο νόμος.

Αυτό απαγορεύει τη δράση των ιδιωτικών φορέων.

Άρθρο 6 (3)
Έκαστο Μέρος θα αποτρέπει και θα αποθαρρύνει ενέργειες, περιλαμβανομένων των προπαγανδιστικών, από ιδιωτικούς φορείς που πιθανόν υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό ενάντια στο άλλο Μέρος.

Αυτό απαγορεύει ακόμα και την προετοιμασία. Έτσι για να το δούμε σε πρακτικό επίπεδο με αυτήν την προσέγγιση τα Συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας θα είχαν απαγορευτεί από το Άρθρο 6 (2) ενώ τα Μακεδονικά Συλλαλητήρια από το Άρθρο 6 (1). Και μόνο η σκέψη της διοργάνωσης των Συλλαλητηρίων για την προετοιμασία τους, θα ήταν απαγορευμένη από το Άρθρο 6 (3). Βλέπουμε από το Άρθρο 6, ότι τα συμβαλλόμενα μέρη που υπογράφουν τη Συμφωνία, δεν θέλουν να υπάρχει ούτε υπόβαθρο αντίστασης σε αυτές τις αποφάσεις. Έτσι αποκαλύπτεται και το ύφος της όλης προσέγγισης αφού δεν θέλει ο ελληνικός λαός τη Συμφωνία θα την υπογράψουμε για το καλό του και στη συνέχεια θα του εξηγήσουμε τι δεν κατάλαβε από τα Άρθρα της. Έτσι στο τέλος δεν θα έχει καν δικαίωμα να αντιδράσει και αυτό θα γίνει χωρίς να υπάρξει δημοψήφισμα στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια σε σχέση με αυτήν, η Συμφωνία προσδιορίζει τι είναι εχθρικές δραστηριότητες, ενέργειες ή προπαγάνδα, σωβινισμός, εχθρότητα, αλυτρωτισμός και αναθεωρητισμός, βία, μίσος. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι χαρακτηρίζει την αντίσταση του Ελληνισμού.