Έχει ενδιαφέρον να βλέπουμε έναν Πρωθυπουργό να χάνει την ηρεμία του λόγω των αντιδράσεων του ελληνικού λαού για κάτι το οποίο προκάλεσε ο ίδιος με το θέμα της Συμφωνίας. Έχει ξεχάσει επίσης ότι σε αυτόν τον λαό υπάρχουν και οι ψηφοφόροι του που νιώθουν ότι τους κορόιδεψε γιατί ποτέ δεν τον επέλεξαν για να κάνει κάτι τέτοιο. Επίσης το γεγονός ότι θέλει να μειώσει την αξία των Συλλαλητηρίων, ενώ ποτέ δεν ήταν τόσο ισχυρά και πολλά σε όλη την Ελλάδα αλλά και στην ομογένεια. Ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να κάνει ανάδραση, διότι η απαξίωση και η καταδίκη της έκφρασης του ελληνικού λαού δεν ταιριάζει με κάποιον που υποτίθεται ότι ξέρει από αυτές τις κινήσεις. Βέβαια εδώ τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, αφού δεν πρόκειται για κομματική οργάνωση, όπως έχει συνηθίσει. Είναι ο απλός λαός από όλα τα στρώματα που έρχεται στα Συλλαλητήρια. Έτσι οι κατηγορίες περί ακραίων στοιχείων είναι μάλλον κόκκινο χιούμορ που δεν ταιριάζει σε αυτό το αξίωμα. Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει ειδικά προς το τέλος μιας θητείας, διότι θα υπάρξει και αξιολόγηση η οποία θα δείξει ότι πρόκειται για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που απορρίπτει την απαράδεκτη Συμφωνία, διότι αμφισβητεί την ιστορία του Ελληνισμού.