Στην αρχή ο ελληνικός λαός ήταν μόνος του, αλλά η αντίστασή του με το μέγεθός της έδωσε το παράδειγμα και σε πολιτικούς οι οποίοι ήταν αρχικά εγκλωβισμένοι μέσα στο κομματικό τους κύκλο. Αναγνωρίζοντας όμως ότι ο λαός είχε δίκιο, άρχισαν οι πρώτες διαρροές από τα κόμματα που υποστήριζαν θεωρητικά τη Συμφωνία, να εκφράζουν πολιτικούς που δεν μπορούσαν πια να παραμείνουν σιωπηλοί, ούτε ν’ ακολουθήσουν τη γραμμή του ηγέτη του κόμματός τους. Έτσι είδαμε ανθρώπους να διαφοροποιούνται και στους Ανεξάρτητους Έλληνες και στο Ποτάμι. Έτσι όσοι έβλεπαν μονολιθικά αυτά τα κόμματα, τώρα πρέπει να αποδεχτούν ότι υπάρχουν Έλληνες που αντιστέκονται, όπου και να ήταν, διότι πολύ απλά δεν μπορούν με τα πιστεύω τους. Με άλλα λόγια δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις αξίες τους μόνο και μόνο επειδή τους το είπε το κόμμα τους και αυτό είναι πάρα πολύ καλό για το μέλλον. Ο ελληνικός λαός συνεχίζοντας την αντίστασή του, θα φέρει κι άλλους πολιτικούς στην πορεία του, διότι όλοι σιγά σιγά απελευθερώνονται από τα κόμματα που δεν σέβονται όχι μόνο τον λαό που τους επιλέγει αλλά και την ιστορία του. Διότι κανένα κόμμα δεν έχει το δικαίωμα να παραχαράξει την ιστορία του Ελληνισμού εκτός αν το πάρει επειδή ακολουθεί τα βήματα της βαρβαρότητας της λήθης.