Αν μπορούσες να φανταστείς
το λαό της Ανθρωπότητας
που δεν ανήκει σε καμιά κοινωνία
που δεν κήρυξε ποτέ πόλεμο σε κανένα
θα ήσουν ικανός να το περιγράψεις
θα έβλεπες πόσο αγαπά την ελευθερία
θα καταλάβαινες ότι ο κόσμος του είναι η Γη
ή θα έψαχνες για τις ιδιοκτησίες του
για τα εδάφη του και τα σύνορά του;
Ποτέ δεν βάλαμε κανένα συρματόπλεγμα
για να μας χωρίζει από τους άλλους
ποτέ δεν βάλαμε κανένα φυλακή
επειδή ήταν διαφορετικός
ποτέ δεν είπαμε ότι ένα μέρος είναι δικό μας
μα πάντα μας έδιωχναν από παντού.
Τη μόνη φορά που αποφάσισαν
να μας παραχωρήσουν χώρους
ήταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
και στη συνέχεια θανάτου
γιατί δεν ήθελαν να έχει λαό
η Ανθρωπότητα.
Όμως αντισταθήκαμε, κι επιβιώσαμε
δεν μπόρεσε να μας σκοτώσει
η μαύρη γενοκτονία
και συνεχίζουμε με το χαμόγελο στο στόμα
να τραγουδούμε για όλους
να παίζουμε την ανθρώπινη μουσική
που συγκινεί τους ανθρώπους
γιατί η αγάπη μας για την Ανθρωπότητα
δεν έπαψε ποτέ
γιατί ο ουρανός δεν σταμάτησε να είναι γαλάζιος
κι έτσι παρέμεινε τρούλλος
της ανοιχτής εκκλησίας
που προστατεύει κάθε αθώο
και κάθε Δίκαιο
επειδή δεν πρέπει να περάσει
η βαρβαρότητα και η λήθη
επειδή έχουμε κι εμείς
το Δικαίωμα της Ανθρωπότητας
να ζούμε ελεύθεροι δίχως φόβο
αφού το μόνο που κάνουμε
στο πέρασμά μας
είναι να αφήνουμε τα ίχνη της Ειρήνης
έτσι πετάμε από την αρχή
σαν τα πουλιά του ανέμου
για να δείξουμε το παράδειγμα
της ανθρωπιάς που δεν έχει όρια.