Όταν ακούσαμε το κλαρίνο των Ρομά
ανάμεσα στην ορχήστρα
νιώσαμε τη μοναξιά του
και την αξία
του διαφορετικού
που συμπληρώνει
το όμοιο
για να δημιουργήσει
μια ανθρώπινη
σύνθεση
που ξεπερνά
τα εμπόδια
μέσω υπέρβασης
που μας αγγίζει
τόσο βαθιά
που μας αλλάζει
οριστικά
γιατί μετά
ξέρουμε
τι σημαίνει
η θλίψη
ενός λαού
της Ανθρωπότητας
που έχει υποστεί
γενοκτονία.