Όσο και να προσπαθούν οι κυβερνητικοί κύκλοι να μας πείσουν ότι το πλαίσιο του προσυμφώνου είναι ικανό να σταθεροποιήσει την περιοχή των Βαλκανίων, φαίνεται πως αντιθέτως δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Το γεγονός ότι η Αλβανία έχει ήδη δηλώσει ότι δεν θα έχει πια σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο από τις αρχές του 2019, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι θα δούμε μια ένωση του αλβανικού στοιχείου και θα είναι μια επιπλέον αμφισβήτηση των σερβικών συνόρων. Από την άλλη το βόρειο μέρος του Κοσσυφοπεδίου όπου βρίσκεται μια σερβική πλειοψηφία προσπαθεί να αυτονομηθεί και μάλιστα με το όραμα της ένωσης προς τη Σερβία. Επίσης το Κοσσυφοπέδιο θέλει να επεκταθεί ανατολικά σε άλλη περιοχή της Σερβίας όπου υπάρχει αλβανική πλειοψηφία και αυτό ανησυχεί τη Σερβία που δεν έχει πάψει να διαχειρίζεται εθνικά προβλήματα από τότε που αποφάσισε ν’ αλλάξει όνομα. Άλλωστε σε αυτό το γεγονός οφείλεται και η απόσχιση του Μαυροβουνίου που της αφαίρεσε την πρόσβαση στη θάλασσα αλλά και την έννοια της ΑΟΖ. Έτσι τα Σκόπια που έχουν το ένα τέταρτο του πληθυσμού τους με αλβανικές ρίζες, βλέπουν όλες αυτές τις εξελίξεις ως μια αμφισβήτηση της συνολικής κατάστασης στην περιοχή. Επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι η ζώνη που κυριαρχούν οι Αλβανοί στα Σκόπια συνορεύει και με την Αλβανία και με το Κοσσυφοπέδιο.