Το δεύτερο Κοσσυφοπέδιο δεν είναι πια μόνο μια στρατηγική έννοια, αλλά και μια πραγματικότητα πολυσήμαντη, διότι έχει ξεπεράσει τη μοντελοποίηση. Υπάρχει μέσω του προβλήματος των Σκοπίων ένα άλλο Κοσσυφοπέδιο που ετοιμάζεται και αυτό αναθερμαίνει το πρώτο. Η επιρροή της Αλβανίας δεν είναι πια εικονική κι έχει πρακτικές επιπτώσεις στην περιοχή. Ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι το άνοιγμα των συνόρων μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου. Όμως οι αλληλοεπιδράσεις υπάρχουν και στους απλούς Αλβανούς πολίτες των Σκοπίων. Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν ν’ αφήσουν αδιάφορη τη Σερβία αφού προσέχει ιδιαίτερα τη σερβική μειονότητα που ζει εντός Κοσσυφοπεδίου. Όλοι ξέρουμε ότι πρόκειται για μια εκρηκτική περιοχή λόγω των ιδιαιτεροτήτων της. Όμως ποιος παρακολουθεί γεγονότα τέτοιου τύπου στο ελληνικό πεδίο δράσης; Ενώ υπάρχουν ξεκάθαρα ίχνη από το 2007 αφού στις προεδρικές εκλογές στο Αρτσάχ, είχαμε ήδη επαφές τότε με εκπροσώπους και δημοσιογράφους της Πρίστινας. Τώρα όμως που ο καθένας βλέπει τι γίνεται στα Σκόπια κι ότι πρέπει να τα συνδυάσει με τα δεδομένα της ευρύτερης περιοχής, γίνεται κατανοητό πόσο ρηχή είναι η εξωτερική μας πολιτική από τότε που έχει υποστεί μια κυριολεκτική εισβολή μιας βάρβαρης ιδεολογίας που δεν υπολογίζει ούτε τους ανθρώπους ούτε την πίστη τους.