Στο χωριό Μυστί στην Καππαδοκία
οι Τούρκοι είχαν μεταφέρει
αθώους του Πόντου
και τους κλείσανε μέσα στην εκκλησία.
Οι Τούρκοι τους άφησαν εκεί
για να γλεντήσουν το βράδυ.
Οι χωριανοί προσπάθησαν
να τους σώσουν
με μεγάλη δυσκολία
διότι λόγω γλώσσας
δεν μπορούσαν να συννενοηθούν.
Τελικά κατάφεραν
να σώσουν μόνο
τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια
που τράβηξαν
από τα παράθυρα.
Οι άλλοι γενοκτονήθηκαν.
Αυτοί που σώθηκαν
έγιναν παπάδες και παπαδιές.
Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε
τα θύματα της γενοκτονίας
ούτε τους επιζήσαντες
όσο κι αν θέλουν μερικοί
να λησμονήσουν τα πάντα.
Κάθε μαρτυρία έχει νόημα
γι’ αυτό καταθέτουμε
κάθε γνώση
για τους μαχητές της Ανθρωπότητας
ενάντια στη βαρβαρότητα.