Αυτήν την περίοδο, το πρόβλημα της εξουσίας όσο απαράδεκτο κι αν είναι, δεν είναι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας αλλά πώς ο ανασχηματισμός μπορεί να τη σώσει από την κατάρρευση όχι λόγω της αντικειμενικής εκλογικής ήττας αλλά πιο πολύ για τις εσωκομματικές εξελίξεις για το μέλλον, αφού ο σκοπός αυτής της εξουσίας είναι βέβαια να επανέλθει. Έτσι βλέπουμε ότι αυτή η σχιζοφρένεια εξηγεί τις παράλογες κινήσεις που γίνονται μετά από την τραγωδία στο Μάτι, όπου αρχικά προσπάθησαν να κατηγορήσουν τα θύματα αλλά δεν τους βγήκε λόγω της ελληνικής παράδοσης και στη συνέχεια σκέφτηκαν ότι αν πέσουν μερικά κεφάλια, ασήμαντα για το κόμμα βέβαια, τότε μπορεί να ηρεμήσει το πολιτικό σκηνικό. Μόνο που υπάρχει και το ρωσικό πρόβλημα που δυσκολεύει το όλο πλαίσιο, διότι δεν μπορείς να σφυρίζεις αδιάφορα όταν οι εξελίξεις αγγίζουν έναν στρατηγικό σύμμαχο που δείχνει πια με ξεκάθαρο τρόπο ότι η υποστήριξή του ακόμα και στα ελληνοτουρκικά θέματα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Έτσι λόγω της προτεραιότητας που έχουν δώσει στον ανασχηματισμό, αφήνουν να σαπίσει μια σχέση με την Ρωσία για να υποστηρίξουν απαράδεκτες θέσεις περί Σκοπιανού. Αυτό το βλέπει ο ελληνικός λαός και κατανοεί ότι πρέπει να πάρει το μέλλον στα χέρια του.