Δίπλα στα οικόσημα
λίγο πιο μπροστά από τα αθάνατα λουλούδια
το μαρμάρινο βλέμμα της Αφροδίτης
του θύμιζε πόσο ευάλωτη είναι
η εξάρτηση των συναισθημάτων
και γι’ αυτό τον λόγο προτιμούσε
την Αθηνά της αόρατης σκέψης
που έπλαθε στρατηγική
ακόμα κι αν αυτή ήταν αδιανόητη
για τους περισσότερους.
Λίγο πιο πάνω ο πίνακας της ερήμου
αποτελούσε άνοιγμα στην ιστορία
μιας άλλης εποχής
που είχε και αυτή υποστεί
το ζυγό της βαρβαρότητας
πριν απελευθερωθεί
για να θαυμάζει τον ιερογλυφικό ουρανό
που στεκόταν όρθιος
ή μάλλον κάθετος
απέναντι στη βιβλιοθήκη.