Η βιβλιοθήκη του μέλλοντος ήταν γεμάτη
με μια πλειάδα βιβλίων της Ανθρωπότητας.
Κάθε ράφι της κι ένα κομμάτι εποχών
που δεν ξεχνούσαν ποτέ τη συνέχεια.
Όρθιοι φύλακες της ιστορίας
τα πολύτιμα βιβλία πρόσεχαν
κάθε άνθρωπο που έμπαινε
σ’ εκείνο το σαλόνι
και μελετούσαν την σπανιότητα του
όταν κάθονταν στις ξύλινες πολυθρόνες
για να συζητήσουν με τον χαμαιλέοντα.
Πάντοτε τους ξάφνιαζε
πόση ώρα άντεχε
χωρίς να μιλήσει
για να έρθει η σειρά
του στρατηγικού ορθολογισμού
στη συνέχεια.
Αλλά είχε αυτήν την ιδιότητα
από τότε που ο εγκέφαλος
έπαιζε με τα κομμάτια της πραγματικότητας.