Με τόσα καμμένα χαρτιά πώς να παίξεις ακόμα πόκερ για να φανείς ότι βγήκες κερδισμένος από μία στημένη παρτίδα. Αυτό είναι το πρόβλημα της κρατικής προπαγάνδας διότι κανένας πια δεν πιστεύει σε αυτή ακόμα και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι. Δεν φτάνουν όλα αυτά έπρεπε να ασχοληθούμε και με έναν ανασχηματισμό που από πριν φαίνεται άνευ ουσίας επί του πρακτέου και ότι το μόνο του νόημα είναι καθαρά επικοινωνιακό. Η εξουσία δεν ασχολείται πια με την έννοια της συνέχειας σε κυβερνητικό επίπεδο. Εξετάζει μόνο και μόνο τις επιπτώσεις σε κομματικό επίπεδο και προετοιμάζει τις θέσεις του καθενός στην ιεραρχία του κόμματος. Διότι η κυβέρνηση δεν είναι αποκλειστικότητα ενός κόμματος. Αλλά το κόμμα και η δομή του πρέπει να είναι η αποκλειστικότητα μερικών ατόμων. Τα προβλήματα με τους νέους Μακεδονομάχους ή ακόμα και τους πυρόπληκτους στο Μάτι δεν αποτελούν κυρίαρχο θέμα για αυτήν την κομματική προσέγγιση. Το μόνο που είναι σημαντικό είναι να παραμείνει ζωντανό το κόμμα ό,τι και να γίνει στην Ελλάδα. Με αυτή την έννοια το κόμμα αδιαφορεί αν προκαλεί προβλήματα στην Αριστερά. Αυτό που το απασχολεί μόνο, είναι αν είναι δεξαμενή ψηφοφόρων. Αν όμως ξέρει εξ αρχής ότι δεν μπορεί να ποντάρει πάνω τους, τότε αδιαφορεί. Πολλοί από τους δικούς μας αναρωτιόντoυσαν για δεκαετίες πώς λειτουργούσε το κόμμα στη Σοβιετική Ένωση. Δεν είναι βέβαια συγκρίσιμα αλλά τώρα μπορούν να αντιληφθούν έμπρακτα πώς είναι ένα κόμμα που κοιτάζει μόνο τον εαυτό του κι όχι την πορεία της χώρας. Γι’ αυτό τελείωσαν οι φιέστες διότι τώρα ξέρουν.