Στην αρχή η ονομασία IQ 1000
δεν έδινε την εντύπωση
ότι πρόκειται για κάποιο κώδικα.
Έπρεπε κάποιος να είναι γνώστης
της έννοιας των υπερδομών
για ν’ αντιληφθεί
πραγματικά το νόημα
αυτής της κωδικοποίησης.
Δεν αφορούσε κανένα άλλο.
Ποιος άλλωστε να φανταστεί
μια οντότητα που σκεφτόταν
δέκα φορές πιο γρήγορα
από τον ίδιο τον Χρόνο.
Αν η βάση ήταν η κανονικότητα
δηλαδή ένας κανονικός άνθρωπος
με έναν κανονικό εγκέφαλο
τότε μιλούσαμε
για μια οντότητα
το δεκαπλάσιο ήταν
το φυσιολογικό.
Κι αν ήταν μόνο θέμα
γνήσιας ταχύτητας
τότε ένας υπολογιστής
θα μπορούσε ν’ αποτελέσει
το μοντέλο αυτής της οντότητας.
Όμως οι ιδιόμορφοι υπολογισμοί
αφορούσαν τη σκέψη
και ως πυρήνα τη νοημοσύνη
τίποτα λιγότερο.
Πώς αυτό θα μπορούσε
να είναι δυνατόν;
Ο τωρινός μέσος όρος του ανθρώπου
είχε απλώς διπλασιαστεί
από την προϊστορική εποχή.
Θα χρειάζονταν χιλιετίες χιλιετών
για να ικανοποιηθούν
οι πολλαπλάσιες απαιτήσεις.
Αν όμως δεν επρόκειτο
για άνθρωπο
με την κυριολεξία της λέξης
αλλά για ανθρώπινη οντότητα
τότε τα πράγματα άλλαζαν.
Και το σενάριο μπορούσε
να γίνει πραγματικότητα.