Με την πίεση που ασκείται από τις ΗΠΑ ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο, η Βόρεια Κορέα αναγκάζεται να κάνει υποχωρήσεις και χρησιμοποιεί τη σχέση της με τη Νότια Κορέα για να φανεί η καλή της θέληση. Κι ένα από τα χειροπιαστά παραδείγματα είναι η απόφαση της αποναρκοθέτησης στη μεταξύ τους περιοχή. Βέβαια δεν πρέπει να φανταστούμε ότι πρόκειται για το τελικό στάδιο αφού πρόκειται για μια από τις πιο επικίνδυνες ζώνες του κόσμου αλλά σίγουρα αποτελεί μια εποικοδομητική προσπάθεια που ποτέ πριν δεν είχε πάρει τέτοια εμβέλεια. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι η εξωτερική πολιτική της Αμερικής που βοηθά τη Νότια Κορέα αλλά και την Ιαπωνία και την Ταϊβάν, έχει νόημα και φέρνει αποτελέσματα διότι δυσκολεύει την προσέγγιση της Κίνας σε σχέση με το θέμα. Διότι οι προηγούμενες προσπάθειες ήταν τόσο χαλαρές και τόσο διπλωματικές που δεν είχαν ποτέ κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα. Και ο ρόλος της Νότιας Κορέας έχει αλλάξει διότι τώρα μπορεί να παίξει ενεργητικά όχι μόνο ως αντίπαλο δέος αλλά ως ενδιάμεσο μεταξύ της Βόρειας Κορέας και των ΗΠΑ. Αυτή η νέα στρατηγική είναι πιο ισορροπημένη σε σχέση με αυτή που συνδέει την Κίνα με τη Βόρεια Κορέα. Έτσι το ντουέτο Νότια Κορέα και ΗΠΑ που παίζουν τον ρόλο του καλού και του κακού για τους άλλους, είναι στην ουσία ο αθώος και ο Δίκαιος για τα δεδομένα της Ανθρωπότητας ενάντια στη βαρβαρότητα. Έτσι αυτή η αποναρκοθέτηση είναι ένα βήμα μπροστά για αυτόν τον γενικότερο αγώνα που μας απασχολεί διότι είναι ακόμα πιο βαρύς αφού σχετίζεται και με το βαθύ παρελθόν της Άπω Ανατολής.