Η κυκλικότητα του αεροδρομίου της Λυών
του θύμισε τη χαμαιλεοντική βιβλιοθήκη
και χαμογέλασε
αφού η πραγματικότητα δανειζόταν στοιχεία
των θεμελιακών δομών της σκέψης του
για να παράγει μετά από δεκαετίες
αυτό που θεωρούσε καινοτόμο.
Και παρόλο που η κοινωνία ήταν παντού
ήταν πια πιο εύκολο ν’ αναγνωρίσεις το έργο των ανθρώπων.
Περπάτησε αρκετά για να κάνει δύο φορές τον κύκλο
σαν να μην έφτανε η πρώτη
αλλά στην πραγματικότητα μελετούσε την οργάνωση
και την πολυπλοκότητα αυτής της νέας υπερδομής
που είχε προσαρμοστεί σε νέες απαιτήσεις
για νέες αποστολές.
Ένιωθε από εκεί το κάλεσμα των Ηνωμένων Εθνών
σαν να ήταν παντού η φυσική του παρουσία.
Άλλωστε και εκεί τον περίμενε μια δομή
που είχε μέσα την πολυκυκλική υπερδομή για την υπερστήριξη.
Έτσι ήταν οι Δεσμοί της Ανθρωπότητας.