Οι Μακεδονοκλάστες δεν εμφανίζονται μόνο στα κόμματα που δεν πιστεύουν στο έθνος αλλά και στα άλλα όπου οι βουλευτές ή οι Υπουργοί θέλουν να κρατήσουν την καρέκλα τους ακόμα κι αν πρέπει να αλλάξουν ριζικά τη στάση τους και να απαρνηθούν τις αρχές του κόμματος τους. Έτσι βλέπουμε ότι η ρωγμή μεταξύ κυβέρνησης και συγκυβέρνησης έχει γίνει ήδη ρήξη μεταξύ οπαδών που έλεγαν παλαιότερα ότι θα είναι πάντα στον ίδιο πολιτικό αγώνα. Επειδή τώρα το Σκοπιανό έχει άμεσες επιπτώσεις στην Ελλάδα, οι πολιτικοί μας όχι μόνο δεν μπορούν να κρυφτούν αλλά πρέπει να βρουν και μια λύση για να μην πέσουν στις παγίδες μιας προπαγάνδας που προσπαθεί να καλύψει κενά που δεν μπορεί κανείς να υπερβεί χωρίς κόστος. Έτσι οι Μακεδονοκλάστες είναι πια πιο εύκολα εντοπίσιμοι. Από την άλλη πλευρά αυτοί που στα Σκόπια πρόδωσαν το κόμμα τους για να εξυπηρετήσουν άλλα προσωπικά συμφέροντα, ζητούν τώρα εγγυήσεις για τη διασφάλιση της “μακεδονικής” ταυτότητας εντός Σκοπίων, αλλά αυτό έρχεται σε αντίθεση ακόμα και με το Προσύμφωνο των Πρεσπών αφού πρέπει να τεθεί σε ισχύ για να ενεργοποιηθούν οι σκοπιανές αρχές. Επίσης ζητούν εγγυήσεις για να ακυρωθεί το προσύμφωνο σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Με άλλα λόγια, ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων, θα δυσκολευτεί να τους κρατήσει μαζί του ακόμα κι αν άλλαξαν θέση, διότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει τίποτα παραπάνω απ’ ότι προβλέπει το προσύμφωνο. Έτσι έχουμε μακεδονοκλάστες από όλες τις πλευρές που δεν μπορούν όμως να τα βρουν με τίποτα μαζί διότι στην ουσία δεν ξέρουν τι θέλουν για το μέλλον των Βαλκανίων.