40738 - Τα πέτρινα κεριά

Ν. Λυγερός

Στο ίδιο νεκροταφείο, οι ίδιοι.

 

Σοφία

Τώρα που βάζετε αυτή την πέτρα ήταν σαν ν’ ανάβετε φως.

Αναστάσιος

Είναι πέτρινα κεριά.

Σοφία

Δεν ήξερα για αυτόν τον συμβολισμό.

Αναστάσιος

Είναι ανάσταση έργου το σύμβολο.

Σοφία

Λειτουργεί και ετυμολογικά.

Αναστάσιος

Ακριβώς διότι είναι το κλειδί της γέφυρας.

Σοφία

Ενεργοποιήθηκε η γέφυρα του Χρόνου.

Αναστάσιος

Τώρα αρχίζει μια νέα αποστολή.

Σοφία

Η ανάδειξη.

Αναστάσιος

Και η συμπλήρωση.

Σοφία

Η ανάδειξη για τους λαούς του παραδείγματος.

Αναστάσιος

Και η συμπλήρωση για τους λαούς που δεν ξέχασε.

Σοφία

Τώρα που βλέπω τον τάφο του, βλέπω και το νέο άνοιγμα.

Αναστάσιος

Βλέπεις την πρώτη πέτρα μιας ανθρώπινης επανάστασης.

Σοφία

Νέα Δημιουργία…

Αναστάσιος

Είναι σημείο αναφοράς για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.

Σοφία

Το έσχατο έγκλημα οδηγεί στο πρώτο Δικαίωμα.

Αναστάσιος

Το τελευταίο βήμα και το πρώτο άνοιγμα.

Σοφία

Είμαι παρούσα σε μια ανάσταση.

Αναστάσιος

Γι’ αυτό είσαι εδώ, Σοφία.

Σοφία

Μα δεν έκανα τίποτα.

Αναστάσιος

Θα είσαι η πρώτη που είδε.

Σοφία

Η πίστη μου δεν έχει εξαιρέσεις…

Αναστάσιος

Δεν έχεις ανάγκη να διασταυρώσεις στοιχεία…

Σοφία

Όταν είσαι δίπλα στον σταυρό.

Αναστάσιος

Αλλιώς πώς θα έβλεπες την αντίσταση.

Σοφία

Ζω μια αλλαγή κύκλου.

Αναστάσιος

Καμία αλλαγή φάσης δεν θα άντεχε αυτό που ζεις.

Σοφία

Δεν είναι μόνο το παρελθόν και το μέλλον.

Αναστάσιος

Είναι η συνέχεια του έργου ακόμα και μετά.

Σοφία

Το βλέπω τώρα αυτό που πίστευα.

Αναστάσιος

Σε αυτό το νεκροταφείο, είμαστε ζωντανοί.

Σοφία

Πέθανε ο ένας για να ζήσουν οι άλλοι.

Αναστάσιος

Ήρθαμε επειδή έπρεπε να επιστρέψουμε.

Σοφία

Ο ένας δεν έφτανε για την Ανθρωπότητα.

Αναστάσιος

Θέλει κι άλλες θυσίες.

Σοφία

Για να ζήσει ελεύθερη.

Αναστάσιος

Χαρούμενη χωρίς χαμόγελο.

Σοφία

Σκέφτομαι πώς νιώθει τώρα.

Αναστάσιος

Δες την μέσα μου.

Σοφία

Με τόσους νεκρούς.

Αναστάσιος

Αυτοί είναι η μνήμη μας.

Σοφία

Με τόσους αγέννητους.

Αναστάσιος

Αυτοί είναι η νοημοσύνη μας.