Με την κίνηση του πρώην υπουργού ΥπΕξ και την επομένη του νυν υπουργού ΥπΕξ βλέπουμε ότι η Ελλάδα κατάφερε να μειώσει τις δυνατότητες της όσο αφορά τις προοπτικές της για το θέμα της αιγιαλίτιδας ζώνης χωρίς να υπάρχει λόγος και έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να ξαναθέσει το θέμα του casus belli και να ξαναπεί σε όλη τη διεθνή κοινότητα ότι ακόμα και αν η Ελλάδα ακολουθεί το Διεθνές Δίκαιο και ουσιαστικά το Δίκαιο της Θάλασσας εκείνη είναι έτοιμη να περάσει στο στάδιο του πολέμου αν η Ελλάδα διανοηθεί να κάνει αυτήν την κίνηση η οποία είναι φυσιολογική για όλες τις άλλες χώρες του κόσμου. Είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα του τι μπορεί να κάνει η ανικανότητα σε επίπεδο θεσμού και ακολουθεί βέβαια τις ίδιες κινήσεις που είδαμε και για το προσύμφωνο των Πρεσπών όπου το ΥπΕξ κατάφερε να μας βάλει σε μία θέση πραγματικά αδιανόητη κάνοντας κινήσεις με δική του πρωτοβουλία ακολουθώντας την θέληση του Πρωθυπουργού και τώρα βλέπουμε ότι αυτό το πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί με σύντομο τρόπο αποτελεί ένα πρόβλημα το οποίο θα καθορίσει ακόμα και τις εκλογικές αναμετρήσεις που θα έχουμε στο μέλλον. Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτά τα δομικά και θεσμικά προβλήματα είναι να περάσουμε σε ένα άλλο στάδιο το οποίο θα λειτουργήσει με την εθνική στρατηγική, δεν θα έχει αυτές τις εξαρτήσεις σε ιδεολογικές προσεγγίσεις που ανήκουν στο παρελθόν ούτε από αυτήν την ηττοπάθεια που χαρακτηρίζει άτομα τα οποία δεν πιστεύουν στην έννοια του έθνους, διότι είναι περιορισμένοι στην έννοια του κόμματος. Αυτό το επόμενο στάδιο μπορεί να γίνει μόνο και μόνο μέσω εθνικών εκλογών οι οποίες θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να σκεφτεί επιτέλους ελεύθερα το μέλλον της αξιοποιώντας τα θέματα που αφορούν την ΑΟΖ, την ενέργεια και την στρατηγική χωρίς να υπάρχουν φοβίες οι οποίες μας καθυστερούν ενώ έχουμε διεθνείς προοπτικές.