– Γιατί μου μαθαίνεις όλα αυτά τα βιβλία;
– Είναι μόνο συμβουλές…
– Δεν τα έχουν μάθει άλλοι;
– Δεν έχουν τις ίδιες ικανότητες με σένα.
– Είναι άνθρωποι;
– Και δεν μπορούν να θυμούνται σαν εσένα…
– Μα εσύ…
– Δεν είναι το ίδιο…
– Τότε θα θυμηθώ για αυτούς.
– Όχι για τους άλλους…
– Ποιους άλλους;
– Τους αθώους.
– Γιατί;
– Αλλιώς θα πέσουν θύματα.
– Της βαρβαρότητας.
– Ακριβώς.
– Γιατί δεν μου το είπες από την αρχή;
– Ήθελα να το συζητήσουμε.
– Δεν περίμενα τίποτα άλλο από σένα.
– Τώρα ξέρεις.
– Μα πόσο καιρό υπάρχουν αυτές οι συμβουλές;
– Δεκαετίες…
– Τώρα θα είναι μνήμες.
– Κοινή μνήμη.