409 - Το άσμα των ανθρώπων δίχως παρελθόν

Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά

Σε ένα μικρό δωμάτιο, τρεις γυναίκες είναι απασχολημένες  φέρνοντας  μικρά πιάτα σε ένα κεντρικό τραπέζι. Προετοιμάζουν σαν να ήταν μία γιορτή, αλλά φαίνονται αναστατωμένες. Ανίκανες  να προβλέψουν το μέλλον, προβλέπουν  το χειρότερο χωρίς να τολμούν να πουν. Στο βάθος, ακούμε παραδοσιακή μουσική των οποίων οι στίχοι αναφέρονται σε  ένα κατόρθωμα και μία θυσία του παρελθόντος  …

 

Σούλα

Γιατί αυτή η μουσική;

Αφήνει  δύο άλλα πιάτα.

Άννα, καθώς φτάνει

Τίποτα άλλο δεν θα ταίριαζε …

Ακολουθείται από την Αθηνά.

 

Αθηνά

Μόνο η μουσική μπορεί να γεμίσει τη σιωπή της ιστορίας μας …

Επιστρέφει και διασταυρώνει την  Σούλα.

 

Σούλα

Αλλά αυτά τα λόγια  είναι τόσο σκληρά …

 

Άννα

Έχουν παρασυρθεί από τη ροή της μουσικής.

 

Αθηνά

 

Η ίδια μουσική που τα μεταφέρει  για τόσο γενιές, κρυμμένα σε αυτές τις σημειώσεις … Χρόνος. Ακούγοντας μουσική, ακούμε το παρελθόν.

 

Σούλα

Δεν θέλω να ζήσω αυτό το παρελθόν …

 

Άννα

Η ιστορία μας είναι αυτή του παρελθόντος …

Ακούγονται τρία ξηρά χτυπήματα …

 

Αθηνά

Θα ανοίξω …

Απομακρύνεται.

 

Σούλα, φοβισμένη.

Αυτός είναι … Τον αναγνωρίζω …

Η Άννα την πλησιάζει.

Άννα

Είναι το παρελθόν που επιστρέφει …

Βλέπουμε τον Θανάση, το βλέμμα του είναι σκοτεινό … Η μουσική σίγησε.

Αθηνά, καθώς επιστρέφει.

Τώρα που ο Θανάσης είναι εδώ, η μουσική …

 

Θανάσης

Είστε μόνο εσείς εδώ;

Σούλα, καθώς τον πλησιάζει δειλά.

Οι άλλοι δεν θα πρέπει να καθυστερήσουν …

 

Άννα

Θες να ξεκουραστείς;

Του δείχνει  μια καρέκλα κοντά στο τζάκι. Εκείνος δεν απαντά, αλλά πάει να καθίσει.

 

Σούλα, που τον ακολουθεί  και κάθεται δίπλα του  του προσφέρει ένα ποτήρι.

Όλα εντάξει;

 

Θανάσης

Θα περιμένω τους άλλους για να πιω…

 

Σούλα, επιστρέφει και φέρνει πιάτα.

Καλώς …

Διασταυρώνει την Άννα.

Άννα  στη Σούλα.

Κάτι έχει συμβεί …

 

Σούλα στην  Άννα.

Το νιώθω όμως …

Φεύγει και πάλι.

 

Αθηνά, καθώς κάθεται δίπλα στο Θανάση.

Πώς βλέπεις  την κατάσταση; Χρόνος. Τα κορίτσια ανησυχούν …

 

Θανάσης

Είναι λάθος … Σιωπή. Τίποτα δεν θα αλλάξει! Σιωπή. Θα επιστρέψουν …

 

Αθηνά, έκπληκτη.

Πώς; Σιωπή. Δεν μπορώ να το πιστέψω …

Σιωπή. Παραμένει σκεπτική.

 

Θανάσης

Κανείς δεν σου ζητά να πιστέψεις  … Σιωπή. Θα είναι αρκετό να το δεις…

Ακούγεται τώρα το τραγούδι  του νεκρού αδελφού …

 

Αθηνά

Ποιος έβαλε αυτή τη μουσική;

 

Σούλα

Είναι το ραδιόφωνο … που αντιλαμάνεται το λάθος της. Θα το κλείσω …

Φεύγει.
Θανάσης

Όχι! Όλες ακινηντοποιούνται. Μείνετε εκεί που είστε … Σιωπή. Αυτό είναι ένα σημάδι! Σιωπή.

 

Άννα

Σημάδι;

 

Σούλα, σκεπτική.

Ο χρόνος των σημαδιών…

Από τη θέση που είναι, όλοι κάνουν το σταυρό τους.

 

Αθηνά

Είναι ελεύθεροι , έτσι δεν είναι;

 

Θανάσης

Ναι! Σιωπή. Είναι και πάλι δεμένοι στο χρόνο …

 

Αθηνά

Έτσι, ήξερες  γι ‘αυτούς … Εκείνη την αγκαλιάζει. Είσαι φοβερός … Δεν μας είχες πει τίποτα …

 

Θανάσης

Είναι σώοι και ασφαλείς … Αυτό είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία …

 

Σούλα

Τους βασάνισαν …

Θανάσης

Σιωπή! Μακρά σιωπή. Καμία  από εσάς δεν θα προφέρει αυτή τη λέξη ! Είναι  κατανοητό; Και οι τρεις κουνάνε το κεφάλι τους. Σούλα, κλείσε  το ραδιόφωνο τώρα … Χωρίς να πει τίποτα, περπατά μακριά. Χαμογελά, είναι ευτυχισμένη … Άννα φέρε κι άλλο  κρασί … θα είναι διψασμένοι …

Η Άννα απομακρύνεται με τη σειρά της.

 

Αθηνά, καθώς γέρνει   προς το μέρος του.

Σου λείπει, έτσι δεν είναι; OΘανάσης γνέφει. Αυτό που δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό το συναίσθημα … Η εντύπωση ότι πρόκειται να επιστρέψουν.

Ένα δάκρυ τρέχει στο μάγουλο του Θανάση. Τα δύο κορίτσια έρχονται γύρω τους. Η Αθηνά σκουπίζει το δάκρυ του  Θανάση.

Άννα

Και εσύ επίσης είσαι ευτυχισμένος!

 

Σούλα

Δεν μπορώ να περιμένω για να τους δούμε!

 

Αθηνά

 

Θα τους δείτε μέσα στο χρόνο … Ζεστάνετε τα πιάτα …

 

Σούλα

Ναι, ναι,  τα πάντα πρέπει να είναι έτοιμα. Στην Άννα. Έλα, πάμε!

Aποπνέουν τη χαρά.

 

Αθηνά

Πόσο μεγάλη είναι η διαφορα! Χρόνος. Είσαι κι εσύ τόσο μόνος…

 

Θανάσης

Ποτέ δεν θα είμαι μόνος όπως ήταν. Χρόνος. Άλλωστε σας έχω  μαζί μου …

 

Αθηνά

Είμαστε μόνο τρεις γυναίκες προσκόλλημένες στη ζωή. Σιωπή. Ενώ ζεις μέσα στο  θάνατο …

 

Θανάσης

Αν ήξερες πόσο καιρό μου πήρε για να καταλάβω  ότι ακόμα και  θραύσματα των λόγων του; Χρόνος. Θεέ μου, ήταν τόσο μόνος!

Αθηνά

Και είχαμε μόνο αυτόν…

Τρία κτυπήματα σημάνουν …