Όσο και να προσπαθεί ο Πρωθυπουργός να μας πείσει επικοινωνιακά ότι προετοιμάζεται για τη νίκη του κόμματός του, τόσο η πραγματικότητα έρχεται να τον τραβήξει από τα αφτιά και να του εξηγήσει ότι δεν πιάνουν πια αυτά τα κόλπα αφού ακόμα και τα στελέχη του ετοιμάζονται για την ήττα στις επόμενες εκλογές και ήδη έχουν το ύφος της αντιπολίτευσης. Διότι μετά από τόσα σφάλματα σε εθνικό επίπεδο δεν είναι τα δώρα που θα εξαγοράσουν όλους τους ψηφοφόρους. Διότι βέβαια οι περισσότεροι ακόμα και αυτοί που τον υποστήριξαν άθελά τους και αθώα, δεν είναι πια αθώοι και έχουν πια θέληση για το μέλλον της Ελλάδας. Έτσι βλέπουν ότι ο Πρωθυπουργός δεν ανήκει πια σε αυτό γιατί παρέμεινε εγκλωβισμένος μέσα στο καθυστερημένο παρελθόν λόγω κομματισμού. Ακούν από τώρα ένα πολιτικό που γέρασε δίχως βέβαια να μεγαλώσει λόγω ανικανότητας και αυτός δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι έχει γίνει η διάγνωση της πολιτικής του ασθένειας. Μετά το Σκοπιανό και το Μάτι ο ελληνικός λαός έχει γίνει πυρ και μανία κατά του συστήματος που δεν σέβεται τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Βλέπει ότι ο Πρωθυπουργός ακολουθεί μόνο και μόνο το κόμμα, του οποίου θέλει να κρατήσει την προεδρία ακόμα και ηττημένος στις επόμενες εκλογές επειδή θεωρεί ότι του χρωστάει τα πάντα. Δεν εξετάζει πια τη διαμονή στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά τη θέση του στο κόμμα και τίποτα άλλο, διότι είδε ήδη το τέλος του σε εθνικό επίπεδο και θέλει να παραμείνει εκεί που ήταν από την αιώνια νεολαία του για να λέει πως θ’ αλλάξει ο κόσμος. Μόνο που ο κόσμος θ’ αλλάξει χωρίς αυτόν διότι πολύ απλά αδιαφορεί πια για τις υποσχέσεις του και το μόνο που θέλει είναι την απελευθέρωση από μία κόκκινη βαρβαρότητα που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο το παρελθόν και την ιστορία της πατρίδας μας, αλλά και το μέλλον και τη στρατηγική της Ελλάδας που θέλει να κλείσει αυτήν την παράλογη παρένθεση της πολιτικής.