Πάνω από το δέρμα του ανθρώπου
ήταν ικανή να πλάσει
εκείνο το ανθρώπινο ύφασμα
που τον μεταμορφώνει
για να ζήσει ο ρόλος του
χωρίς υποκρισία
με το πάθος της ανάγκης
που θέλει να εκφραστεί ελεύθερα
κι εγώ την κοίταζα
χωρίς να τη βλέπω αρχικά
γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ
ότι είναι ικανή
να μετατρέψει ένα σκουλήκι σε πεταλούδα
δεν ήξερα ότι μπορούσε
να βάλει τόση ομορφιά
πάνω στην αλήθεια
μετά όμως
όταν ανακάλυψα
πίσω από τη σεμνότητά της
το εύρος του ταλέντου της
αναγνώρισα επιτέλους
ότι ήταν της Ανθρωπότητας
και δάκρυσα για πρώτη φορά
στην αγκαλιά της.