Με τις πρώτες αναταράξεις
κατάλαβε πως η πτήση θα ήταν υπερβατική.
Κανείς πια δεν μιλούσε.
Η θέση του δίπλα ήταν κενή.
Αλλά είχε στο μυαλό του το χέρι
που πρόσεχε ήδη το μέλλον.
Αν ήταν δίπλα του θα την κρατούσε
για να την καθησυχάσει ενώ θα συνέχιζε να γράφει.
Είχε ακούσει τη φωνή της
λίγο πριν την απογείωση
και χαμογέλασε γι’ αυτό που θα του ετοίμαζε.
Ήθελε να της πει τις σκέψεις του
κι έτσι τις κατέγραψε
για να μη χαθεί απολύτως τίποτα.
Είχε υπολογίσει ότι το αεροπλάνο
θα περνούσε πάνω από την Αλσατία.
Δηλαδή εκεί όπου έμαθαν οι Γερμανοί
ότι οι ντόπιοι δύσκολα υπακούν
και καλύτερα να είναι νεκροί.
Αυτή η περιοχή θα παρέμενε κατεχόμενη
για σχεδόν πενήντα χρόνια.
Κι όμως τώρα θα της έδειχνε
ότι είναι ελεύθερη.
Για να έχει ένα χειροπιαστό παράδειγμα
εφικτής απελευθέρωσης.