Οι αθώοι δεν ήξεραν τίποτα
για τους Χιλιόχρονους Χαμαιλέοντες
ούτε καν την ύπαρξή τους.
Δεν γνώριζαν τι σχέση είχαν με τους ακάθεκτους αετούς.
Η βραδύτητά τους τούς μετέτρεπε σε αόρατους.
Κι εκείνο το χρώμα του αόρατου
ήταν το χαρακτηριστικό της δράσης τους.
Έτσι και αυτή ήταν απαρατήρητη.
Τουλάχιστον από τους αθώους.
Μόνο οι Δίκαιοι την έβλεπαν
χωρίς να ξέρουν ποια ήταν η πηγή της.
Οι ίδιοι ήταν εγκλωβισμένοι
μέσα στη πολλαπλότητα του ουμανισμού
και δεν μπορούσαν ν’ αντιληφθούν
το προμηθειακό στοιχείο της φύσης τους.
Κατέγραφαν όμως παράξενα γεγονότα
που εμφανίζονταν στην ιστορία της Ανθρωπότητας.
Έβλεπαν ότι είχαν αποφευχθεί
μεγάλες καταστροφές
αλλά δίχως να κατανοήσουν τον λόγο.
Σαν να ήταν η έκφραση μιας ανάγκης
χωρίς να βλέπουν τον πάροχο.
Εντόπιζαν το έργο δίχως να βλέπουν τα όντα.