Λόγω επικαιρότητας τόσο με το απαράδεκτο Προσύμφωνο των Πρεσπών και της δραματικής κατάστασης της Βορείου Ηπείρου, οι Μακεδόνες και οι Βορειοηπειρώτες αποτελούν πλέον την αιχμή του δόρατος του Ελληνισμού της Αμερικής που αντιστέκεται στις πράξεις βαρβαρότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι Μακεδόνες και οι Βορειοηπειρώτες έχουν έρθει πιο κοντά ο ένας από τον άλλον. Και δεν μπορεί κανείς να πει ότι ο ένας αγώνας είναι πιο σημαντικός από τον άλλο. Αντιθέτως υπάρχει μια συνέργεια και όχι μόνο μια συνεργασία για την ταυτόχρονη προώθηση των προβλημάτων αυτών. Για τη Βόρειο Ήπειρο, ο νέος μακεδονικός αγώνας αποτελεί εφαλτήριο για νέες δράσεις που δεν είχαν επινοήσει στο παρελθόν. Η ένωση των Μακεδόνων με τους Βορειοηπειρώτες έχει τεράστια σημασία για το μέλλον σε διάφορους τομείς αλλά ακόμα και σε θέματα που αφορούν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Μπορεί η κυβέρνηση να μην είχε υπολογίσει με σοβαρότητα, πόσο μπορούν να επηρεάσουν με τις αξιόλογες δράσεις τους αλλά τώρα πρέπει ν’ αποφασίσουν πώς θα συντονιστούν για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα εργαλεία της προπαγάνδας. Έτσι κάθε βήμα, γίνεται μαζί στο πλαίσιο των ελληνικών σωματείων και γι’ αυτό πρέπει να αποτελεί και πράξη ενάντια στη βαρβαρότητα. Οι πρωθυπουργοί που επινόησαν το Προσύμφωνο, οι υπουργοί εξωτερικών που περιορίζουν την ΑΟΖ της Ελλάδας, θα ήταν καλό να μας αφήσουν ήσυχους, διότι δυσκολευόμαστε να κρατήσουμε μια σοβαρή στάση απέναντι στην προπαγάνδα των Σκοπίων που δεν κρύβεται. Δεν πρέπει να συνεχίζονται οι απαράδεκτες κινήσεις χωρίς να αξιοποιούμε την καινοτομία της ένωσης των Μακεδόνων και των Βορειοηπειρωτών.