Θέλει δε θέλει η Αλβανία, η ελληνική εθνική μειονότητα έχει τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών που ψηφίστηκαν από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 2007. Έτσι οι Βορειοηπειρώτες μπορούν να τα διεκδικήσουν και μάλιστα να χτίσουν το μέλλον τους πάνω σ’ αυτά. Το παράδειγμα των Αβοριγινών στην Αυστραλία είναι θεαματικό και αποτελεί σημείο αναφοράς. Το παράδειγμα της Δυτικής Αρμενίας είναι ενδεικτικό για το τι μπορεί να γίνει ακόμα και με ένα σκληρό καθεστώς. Σε κάθε περίπτωση η Αλβανία στήριξε την απόφαση των Ηνωμένων Εθνών. Κατά συνέπεια είναι θέμα πρωτοβουλίας των Βορειοηπειρωτών να ενεργοποιήσουν αυτά τα Δικαιώματα σε όλη την επικράτεια κι όχι μόνο στη λεγόμενη μειονοτική ζώνη, άλλωστε και η έννοια της εθνικής μειονότητας λειτουργεί σε αυτό το πλαίσιο. Πρέπει λοιπόν αυτά τα Δικαιώματα να γίνουν ευρύτερα γνωστά στους Βορειοηπειρώτες όχι μόνο στην Αλβανία αλλά και στο εξωτερικό. Σε αυτό το πλαίσιο είναι καλό να οργανωθούν παραστάσεις και εκδηλώσεις στη Νέα Υόρκη ή ακόμα και στα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη για να καταγραφεί επίσημα η διεκδίκηση τους. Διότι τα Δικαιώματα που δεν διεκδικούμε, δεν υπάρχουν. Με αυτόν τον τρόπο ο αγώνας για το Βορειοηπειρωτικό αποκτά ένα ξεκάθαρο χαρακτήρα και δεν περιορίζεται σε τοπικά στοιχεία χωρίς εμβέλεια. Είναι λοιπόν ένα άλλο όργανο που διαθέτουν οι Βορειοηπειρώτες που συμπληρώνει βέβαια χωρίς να καταπατεί τους προηγούμενους αγώνες και αυτό σημαίνει πρακτικά ότι τους ενισχύει πιο δυναμικά.