Η Τουρκία είχε δεδομένη την κυριαρχία της στη Βόρεια Συρία και πόνταρε βέβαια και στην αποχώρηση των Αμερικανών, μόνο που δεν ξέρει να παίζει στρατηγικά σε τόσο υψηλό επίπεδο. Έτσι οι Κούρδοι συμφώνησαν κι επέτρεψαν στα στρατεύματα του Προέδρου Άσαντ να καταλάβουν τον θύλακα του Μανμπίτζ στη Βόρεια Συρία. Αυτή η έξυπνη κίνηση αφόπλισε την επιθετικότητα της Τουρκίας, αφού τώρα δεν θα έχει να κάνει με κουρδικές δυνάμεις και θα πρέπει να συγκρουστεί με το επίσημο κράτος της Συρίας, πράγμα το οποίο δεν είναι αποδεκτό από τη Ρωσία. Βλέπουμε λοιπόν ότι η σκακιέρα αλλάζει δυναμική κι ότι τελικά δεν δημιουργείται κανένα κενό στην περιοχή διότι οι παρόντες παίκτες οργανώνονται με διαφορετικό τρόπο, για να αντιμετωπίσουν όχι μόνο ότι έχει απομείνει από την Daesh, αλλά και την παράλογη παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή. Αυτό σημαίνει ότι οι συμμαχίες λειτουργούν ακόμα κι αν παίζουν με διαφορετικό τρόπο. Και δεν είναι τυχαίο που η Τουρκία χαρακτηρίζει το όλο πλαίσιο ως μια βρώμικη συμφωνία, αφού έχει υποστεί κόστος. Η επίσημη Συρία τα βρίσκει όλο και περισσότερο με τους Κούρδους και αυτοί προτιμούν να συνεργάζονται με αυτή για να βάλουν την Τουρκία στη θέση της. Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει και δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων για την περιοχή που ξεπερνά κατά πολύ τις ικανότητες της Τουρκίας, η οποία δεν ξέρει πια πώς να παίξει αυτό το παίγνιο που θεωρούσε εύκολο, επειδή δεν ξέρει να αναλύει τις στρατηγικές συμπεριφορές των άλλων παικτών.