Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πράσινος κόμης
που γεννήθηκε στη Σαβοΐα, αλλά κατάφερε
να ξεπεράσει όλα τα όρια, γιατί ήθελε ν’ απελευθερώσει
όσους ήταν σκλαβωμένοι. Αρχικά είχε επιλέξει
το πράσινο ως χρώμα σ’ ένα τουρνουά στη Σαμπερί.
Αλλά συνέχισε να επιλέγει αυτό το χρώμα ως πλανόδιος ιππότης.
Όταν ήταν είκοσι χρονών, η βαρβαρότητα
χτύπησε την Καλλίπολη εκμεταλλευόμενη έναν καταστροφικό σεισμό.
Αυτή ήθελε να κατακτήσει τη Θράκη, για να
περικυκλώσει την Κωνσταντινούπολη.
– Ποιος μπορεί να πιστέψει ένα τέτοιο παραμύθι;
– Αυτοί που δεν ξέρουν ότι πρόκειται για ιστορία.
– Τι εννοείτε; Ο πράσινος κόμης υπήρξε;
– Βέβαια, γεννήθηκε το 1334.
– Δεν μπορώ να το πιστέψω.
– Κι όμως ο Αμεδαίος ανήκει στην ιστορία μας.
– Και στη δική μας;
Συνέχισε το παραμύθι μ’ έναν διαφορετικό τρόπο
διότι κατάλαβε ότι είχε μεγαλώσει ο μικρός μαθητής.
Του εξήγησε ότι σιγά σιγά έδιωχναν τους Έλληνες
από την περιοχή κι έβαζαν έποικους για να ενισχύσει
η βαρβαρότητα την παρουσία της στη Θράκη. Ο μικρός
δεν έβλεπε όμως ποια ήταν η σχέση με τον πράσινο κόμη.
Δεν ήξερε τίποτα για τη σχέση του με τον
Πέτρο ενώ είχε ακούσει το ποίημα της Αροδαφνούσας.