Όταν άνοιξες προσεχτικά
τα φύλλα τα κεντρικά
του βιβλίου σου
δεν περίμενες
να βρεις τόσο μελάνι
και με τέτοιο χρώμα
λες και είχε κρατηθεί
ο συγγραφέας του
για να γράψει με ορμή
όλα όσα είχε μέσα του
με μία μονοκονδυλιά
που είχε μεταφορτωθεί
σε ανθρώπινο βεγγαλικό
που έλαμψε τόσο έντονα
μέσα στη νύχτα
που άλλαξε τα πάντα
κι όταν έπιασες τη γραφή
ήταν τόσο ζωντανή
που γυάλισαν τα δάκτυλά σου
κι αποκαλύφθηκε το μυστικό
με την υφή και την αφή
που δεν φανταζόταν
πως χαράκτηκε η μνήμη
με την ουσία της προσφοράς.