Το γεγονός ότι το Υπουργείο Άμυνας προέβη σε απαγόρευση μιας εκδήλωσης στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας, η οποία ήταν προγραμματισμένη εδώ και καιρό με άδεια διεξαγωγής, κάνοντας χρήση του Άρθρου 6 εδάφιο 1, είναι άκρως απαράδεκτο για τα ελληνικά δεδομένα αλλά αποτελεί επίσης και παράνομη λογοκρισία αφού το Προσύμφωνο των Πρεσπών δεν είναι ακόμα σε ισχύ, με την έννοια ότι λείπει ακόμα η υπογραφή και η αποδοχή του Πρωτοκόλλου Εισδοχής των Σκοπίων, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία που θα επιτρέψει την ενεργοποίηση των τροπολογιών του Συντάγματος των Σκοπίων. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος απαγόρευσης της εκδήλωσης. Όμως σε κάθε περίπτωση αυτή η λογοκρισία θέτει ένα θέμα περί του Προσυμφώνου των Πρεσπών, αφού βλέπουμε χειροπιαστά πλέον ότι μπορεί να αποτελεί κι ένα εργαλείο ενάντια στον Ελληνισμό και να απαγορεύει λόγω της βαρβαρότητας του ακόμα και διαλέξεις ή συνέδρια ιστορίας, με το πρόσχημα ότι τα βλέπει ως αναθεωρητικά δεδομένα. Με άλλα λόγια, το κείμενο του Προσυμφώνου που υπέγραψε και υπερψήφισε η κυβέρνηση, είναι όργανο λογοκρισίας πλέον. Πιο συγκεκριμένα το Άρθρο 6 εδάφιο 1 απαγορεύσει εκδηλώσεις οργανωμένες από κρατικούς φορείς ή από φορείς που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το κράτος και το εδάφιο 2 απαγορεύει το ίδιο αλλά σε ιδιώτες. Θα έχει ενδιαφέρον τώρα για όσους πίστευαν ακόμα ότι η κυβέρνηση είναι δημοκρατική, πώς θα ερμηνέψουν αυτήν την νέα πράξη και στη συνέχεια την εφαρμογή του Άρθρου 6 του Προσυμφώνου των Πρεσπών. Διότι πλέον τα αποδεικτικά στοιχεία θα υπάρχουν και θα αφορούν ακόμα και συνέδρια για τον Μακεδονικό αγώνα και τους Μακεδονομάχους. Επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το Άρθρο 8 εδάφιο 5, που δημιούργησε μια κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων ικανή να αναθεωρήσει δεδομένα της αρχαιολογίας, της ιστορίας και της παιδείας, το οποίο λειτουργεί και πριν να είναι σε ισχύ το Προσύμφωνο, επειδή το προβλέπει το Άρθρο 20 εδάφιο 4. Διότι αυτή η επιτροπή θα μπορεί να επεκτείνει σε πρακτικό επίπεδο της δράσεις της κυβέρνησης, μέσω της εφαρμογής του Προσυμφώνου των Πρεσπών.